Le Crotoy is van oudsher een vissersplaats en een plaats die door veel – met name Franse – toeristen wordt bezocht. De restaurants zijn dan ook in overvloed aanwezig. Op het menu staan vrijwel altijd gerechten met vis en schelp- en schaaldieren.

Door het dichtslibben van de baai is Le Crotoy niet meer de werkelijke thuishaven van de vissers. Ze meren hun boten af in Le Tréport. Wel wordt dagelijks verse vis met vrachtauto’s aangevoerd. Naast de vissers op zee is een deel van de beroepsbevolking ‘pêcheur à pied’ of ‘producteur des moules’. De pêcheur à pied trekt er dagelijks op uit om – afhankelijk van het seizoen – in de baai salicorne (zeekraal) of oreilles de cochon (lamsoor) te plukken of ze verhuren zich om in het najaar de coquilles uit de baai te halen. Deze lekkernij wordt vervolgens naar Spanje vervoerd om daar geconserveerd en weer terugvervoerd te worden.

In het seizoen (februari tot oktober) zie je dagelijks tractoren over het strand rijden richting Quend plage. Veel mensen in Le Crotoy hebben hun werk in de mosselkwekerijen. 

De mosselen in Le Crotoy en haar omgeving zijn geheel anders dan de ons bekende Zeeuwse mosselen. Ze zijn geelachtig van kleur en iets kleiner, maar wat ons betreft zonder meer smaakvoller. De mosselen worden niet op rotsen gekweekt, maar op palen. Vandaar de naam “moules du bouchot”.  Bij Quend is een uitgestrekte oppervlakte met mosselpalen die in consessies verdeeld zijn onder de eigenaren. Het is de moeite waard ze eens te bekijken.

Wij gingen een dag met onze buurman op de tractor mee naar de moules van hem en zijn vader. Een indrukwekkende belevenis. Vooral het ‘oogsten’ van de mosselen is zwaar werk. Je kunt er alleen maar  op momenten dat het eb is mee bezig zijn. De werktijden zijn dus erg onregelmatig. Hieronder volgt een impressie van het kweken van de mosselen op de bouchots.

mosselzaad aan lijnen	kleine mosselen in het net	de oogst
klaar voor schoonmaak	in de verkoop met litermaat	op het menu van de restaurants